HASJ & WIETJE
Er was eens een arme houthakker die heette Parihuana. Hij had een hele bazige vrouw en die heette Marihuana. Ze hadden twee kinderen en die waren Hasj en Wietje gedoped. Wietje speelde met haar barbituraatjes en Hasj speelde met Stuffie zijn hond en Morfientje de kat.
Marihuana zei: "We moeten iets doen!".
Parihuana snoof eens diep maar wist niets te zeggen. Ze hadden namelijk niets meer te eten. Marihuana bedacht een boos plan. Ze zouden met zijn vieren een tripje gaan maken in het bos en daar zouden ze Hasj en Wietje dan achterlaten.
Maar de slimme Hasj had alles gehoord en stak een mes in zijn broekzak. De volgende dag gingen ze inderdaad een tripje maken in het bos 's Middags deden Hasj en Wietje een dutje en de ouders gingen er vandoor.
Maar Hasj had met zijn mes een lijntje getrokken in de sneeuw. Zo konden ze gemakkelijk de weg naar huis terugvinden. Ze durfden echter niet naar huis dus gingen ze naar Opium en Omium. Deze zaten vredig op hun canadee naar de LSD-speler te luisteren waar de hit op klonk:
ALTIJD ROOKT KORTJAKJE WIET,
MIDDEN IN DE WEEK MAAR ZONDAGS NIET.
ZONDAGS ROOKT HIJ HEROINE
MET EEN SNUFJE COCAINE.
ALTIJD ROOKT KORTJAKJE WIET....
Toen Opium en Omium de kinderen zagen, begroeten zij hun:
"High!" riepen ze. Hasj en Wietje kregen een cracker aangeboden. "Hebben jullie honger?" vroeg Opium. "Jaaa!" riepen Hasj en Wietje."Laten we gaan Chinezen".
"Goed," zei Omium "ik coke wel". De volgende dag werden Hasj en Wietje weer thuis gebracht. Parihuana was blij, maar Marihuana niet. Toen ze weer een tripje gingen maken lette Marihuana extra goed op Hasj, zodat hij geen kans meer kreeg om lijntjes te trekken. Toen ze voor de tweede keer alleen achterbleven, waren ze erg verdwaald, desondanks waren ze toch opgewekt, want een nachtegaal floot: "van je wiedewiede wiet...".
Ze volgden de vogel en kwamen bij een huisje dat helemaal van coke gemaakt was. Ze begonnen meteen te snuiven! Maar toen ze heerlijk snoven, werden ze bespeed door de boze H-XTC die in het huisje woonde. Plotseling hoorden ze een kraakstem: "Sniffel, snaffel, snuifje, wie snuift er aan mijn huisje?".
"Het is de wind het high kind", riepen Hasj en Wietje in koor. Dit herhaalden ze een paar maal, maar de H-XTC kreeg argwaan en kwam naar buiten. Met een lief stemmetje zei ze: "Kom maar naar binnen, daar heb ik lekkere space-cake voor jullie". Maar eigenlijk had H-XTC maar al teveel zin in Hasj en Wietje. Na een aantal plakken cake zaten Hasj en Wietje helemaal stoned en uitgeteld bij de H-XTC aan tafel. Nu wilde de boze H-XTC Wietje gaan drogen in haar drooghok en Hasj wilde ze samenpersen in haar persijzer om hem vervolgens in stukjes te snijden. Nu konden ze niet meer ontkomen. Hennep!" riep Hasj, "Hennep!" riep Wietje. Ze waren doodsbang om opgerookt te worden. Wietje moest gaan kijken of de kolen al heet genoeg waren. Ze zei tegen de H-XTC dat ze het niet goed kon zien. De boze H-XTC ging nu zelf kijken en Wietje duwde de H-XTC in het drooghok en deed de deur snel dicht.
De H-XTC begon te gillen: "Hennep, hennep!". Na een enorm gesis bleef er niets meer over dan een slijmerige groene blubber. Wietje bevrijde Hasj en ze waren erg blij. Ze doorzochten het huis en namen zoveel mogelijk drugs mee als ze konden. De zakken van Hasj en Wietje puilden uit van de heroïne, methadon, hasj, LSD, coke en vooral XTC.
Ze gingen met speed naar huis.
Onderweg kwamen ze Rookkapje, Sneewwietje en de zeven flying dwergen ook nog tegen.
Toen ze eindelijk thuiskwamen, was Parihuana erg blij ze weer terug te zien. Marihuana was overleden aan een overdosis. En ze tripten nog lang en gelukkig...
|
